6 Ιαν 2014

Ο Μανώλης Αναστασάκος συζητά με τη Δ. Κοντελετζίδου

Οι ρόλοι αντιστρέφονται. Οι καλλιτέχνες συζητούν με τη Δωροθέα Κοντελετζίδου περί τέχνης και άλλων δαιμονίων…  

Μανώλης Αναστασάκος: Γιατί κανείς μέχρι τώρα δεν έχει δώσει έναν σαφή και αποδεκτό από όλους ορισμό της Τέχνης;
Δωροθέα Κοντελετζίδου: Ίσως γιατί δεν ορίζεται, ίσως γιατί όπως γράφει και ο Malévitch: «Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία Τέχνη. Σε όλη την ύπαρξη της ζωής και της φύσης ή σε όλες τις παραστάσεις υπάρχει ευφάνταστη ικανότητα. Υπάρχει η Τέχνη στον Κόσμο ως παράσταση; Η Τέχνη δεν μπορεί να υπάρχει (η Τέχνη) σημαίνει ικανότητα αναπαραγωγής της παράστασης, και γι’ αυτό δεν μπορεί να βρεθεί στον Κόσμο. Στη φύση δεν υπάρχει ούτε τέχνη ούτε αναπαράσταση, (υπάρχει μόνο) παράσταση, και αυτή από τι δική μας συναισθηματική άποψη, (δηλαδή) με σχετικές αντιπαραβολές της αντίληψή μας».
Μ. Αναστασάκος: Ποιος είναι ο ‘πετυχημένος-σωστός’ ιστορικός τέχνης;
Δ. Κοντελετζίδου: Αυτό εξαρτάται από τις προσδοκίες που έχει ο καθένας από τον εαυτό του αλλά και από τι εννοεί ο καθένας με τη λέξη ‘πετυχημένος-σωστός’.
Σε γενικές γραμμές θα έλεγα αυτός που ‘διαβάζει’ την ιστορία της τέχνης, την ερευνά και καταλήγει σε συμπεράσματα
Μ. Αναστασάκος: Τι είναι πιο σημαντικό, η υπογραφή ή το έργο;
Δ. Κοντελετζίδου: Το έργο.
Μ. Αναστασάκος: Γιατί το κράτος δεν έχει δώσει την απαραίτητη σημασία στους καλλιτέχνες αλλά παρόλα αυτά συντηρεί υπουργία πολιτισμού και ‘αυνανίζεται’ με τις ξένες επιτυχίες των Ελλήνων όταν κάνουν κάτι σημαντικό στο εξωτερικό;
Δ. Κοντελετζίδου: Γιατί το κράτος, το όποιο ελληνικό κράτος δε θεωρεί τους καλλιτέχνες ‘παραγωγική μονάδα’ αλλά παρασιτική και αντί να στηρίξει την παραγωγή του σύγχρονου πολιτισμού  με ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις ώστε να υπάρξει εξέλιξη μετατρέπει, παραδείγματος χάρη, τα μουσεία σε Δ.Ε.Κ.Ο. γεγονός που θα έπρεπε να έχει ξεσηκώσει ‘θύελλες’.
Προσωπικά, έχω βαρεθεί να ακούω πόσο ο πολιτισμός μας είναι το ‘εξαγώγιμο’ κεφάλαιο και να διαπιστώνω στη συνέχεια ευκαιριακές προσεγγίσεις.
Μ. Αναστασάκος: Ποιος είναι αυτός που ορίζει ένα έργο ως σημαντικό;
Δ. Κοντελετζίδου: Θα έλεγα ότι είναι αρκετοί παράμετροι και όχι απαραίτητα άνθρωποι.
Βέβαια, στην εποχή μας πολλοί καλλιτέχνες πιστεύουν ότι όσο πιο πολύ ακούγεται το όνομα τους τόσο σημαντικότερο γίνεται το έργο τους αλλά και πάλι, όπως λέω συχνά, η ιστορία θα δείξει…

Ο Μανώλης Αναστασάκος είναι καλλιτέχνης

Δεν υπάρχουν σχόλια: