Sencer Vardarman

Μέσα από ένα πολιτικό ιδιόμορφο χάρτη ο Sencer Vardarman αποτυπώνει το γενεαλογικό δέντρο του νομίσματος.

Στόχος του καλλιτέχνη είναι η εννοιολογική προσέγγιση μιας φόρμας εξουσίας η οποία όμως απογυμνώνεται από την ίδια της την εξουσία αφού λειτουργεί μέσα από ένα ψευδό-επιστημονικό έργο το οποίο βασίζεται στην ετυμολογία των λέξεων, την εννοιολογική καταγωγή ενός καθημερινού αντικειμένου.
Λειτουργώντας ως ένας κοινωνικός-πολιτιστικός ιστός γύρω από τον οποίο διαμορφώθηκαν και διαμορφώνονται όλα τα οικονομικά συμφέροντα, το γενεαλογικό δέντρο του χρήματος μας υπογραμμίζει την επιστημονική πλευρά ενός συμβόλου που «διακινεί» την ασφάλεια και την συνέχεια της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους.
Ενώ παράλληλα, εγκαταλείποντας κάθε συμβολικότητα, ιστορικότητα ή ακόμα προθέσεις υπογραμμίζει ότι το περιεχόμενο δεν έχει κανένα ενδιαφέρον σε σχέση με τη λειτουργία των σημείων, των συμβόλων.

Η επίκτητη απρόσωπη οργάνωση και παρουσίαση υποβαθμίζει, μπορούμε να πούμε, την εξουσία του ενώ παράλληλα το ανάγει σ’ ένα παιχνίδι φορμών και εννοιών οι οποίες όμως καθορίζουν την πραγματικότητα μας.

Η δύναμη του έργου του Sencer Vardarman βρίσκεται σε όλη αυτή τη διαδικασία που καθιστά το καθημερινό, το κοινό μέσο διακίνησης πολιτικών και πολιτισμικών αγαθών, ένα κώδικα ο οποίος αποκωδικοποιείται μέσα από την κοινωνική του χρήση –θέαση- απελευθερώνοντας, με αυτόν τον τρόπο, την όποια χρηματοπιστωτική μας σχέση με το αντικείμενο που παράλληλα ενισχύεται από την αισθητική του ίδιου του αντικειμένου.



Sencer Vardarman uses a singular political map to depict the genealogical tree of the currency.

The artist aims at a conceptual approach to a form of power that rids itself of its own power since it functions through a pseudo-scientific work that relies on the etymology of words and the conceptual origin of an everyday object.
Functioning as a social-cultural fabric around which all financial interests were and are still being formed, the genealogical tree of money highlights the scientific aspect of a symbol that “traffics” the security and continuation of humankind’s evolution.
At the same time, by abandoning any symbolism, historic truth or even intentions, it emphasises that the content is of no interest compared to the function of points and symbols.

The acquired, impersonal organisation and presentation diminishes – one can say – its power, while at the same time reducing it to a game of forms and concepts that determine our reality.

The power of Sencer Vardarman’s work lies in the whole process that transforms this everyday, ordinary means of trafficking political and cultural goods into a code that is deciphered through its social use-viewing, thus releasing any financial relationship that we may have with the object, which is simultaneously strengthened by the aesthetics of the object itself.